Zijn kortgeschoren kop, strak zwart shirtje en brede armen geven hem het uiterlijk van een concertbeveiliger, maar zijn gitaarspel verraadt iets anders. Hier, in een goedgevuld 013, staat een van de grootste gitaarhelden in de moderne metal: Mark Tremonti. En een gitaarfeestje wordt het, met een vrachtwagenlading aan verpletterende gitaariffs.
Het is tien jaar geleden dat de gitarist van Creed en Alter Bridge voor het laatst in de 013 stond, toen nog in de kleine zaal. Deze maandagavond vult hij moeiteloos de grote zaal (het balkon is wel dicht), het mag duidelijk dat zijn populariteit alleen maar is gegroeid. De komende maanden staat hij nog op grote festivals zoals Graspop, maar hier in Tilburg trapt hij zijn Europese tour af.
Zonder enige omhaal schiet Tremonti uit de startblokken met Cauterize, de titeltrack van zijn tweede album. De beginriff is snel en verpletterend, en de band trekt direct het publiek mee in een orkaan van zware gitaarklanken en strakke ritmesecties. Dit is precies waarom fans hier zijn: compromisloze heavy rock met melodieuze invloeden.
Tremonti met You Waste Your Time in @013. @MarkTTremonti #tremonti pic.twitter.com/fn2hiiTSKH
— RiffReport (@RiffReport) February 3, 2025
Time!
You Waste Your Time volgt direct en brengt het publiek in beweging. Bij elk refrein klinkt een massaal ‘Time!’ uit de zaal, een bewijs dat deze track nog steeds een van zijn publieksfavorieten is. Tremonti zelf geniet zichtbaar en moedigt het klappen en meezingen enthousiast aan.
Met Tomorrow We Will Fail en If Not for You laat hij horen hoe zijn stem in de loop der jaren gegroeid is. In laatstgenoemde schiet hij zijn vocalen naar ongekende hoogtes, terwijl hij ondertussen moeiteloos enkele flitse solo’s uit zijn gitaar tovert.
De duistere, dreigende tonen van Throw Them to the Lions markeren het volgende hoogtepunt van de avond. Voordat het nummer losbarst, vraagt Tremonti hoeveel mensen het album A Dying Machine kennen, en verrassend veel handen gaan de lucht in. Het bewijs dat zijn latere werk minstens zo goed aanslaat als zijn vroege materiaal.
Tremonti met Another Heart in @013. #tremonti @MarkTTremonti pic.twitter.com/SU27flGmm6
— RiffReport (@RiffReport) February 3, 2025
Emotionele rustpunten
Met het oudere Another Heart knalt Tremonti door met een spervuur aan verpletterende metalriffs. Dit is een van zijn hardere en krachtigste nummers, met een refrein dat zich direct in je hoofd nestelt. Dit is precies waar Tremonti in uitblinkt: brute kracht combineren met aanstekelijke melodieën.
Halverwege de set stopt hij even om stil te staan bij zijn lange carrière. “We zijn alweer zestien jaar bezig”, zegt hij, waarna hij inzet met So You’re Afraid, een nummer van zijn eerste soloalbum. Een mooi moment waarin de cirkel rond lijkt te komen.
Daarna schakelt hij over op Flying Monkeys, een duister Metallica-achtig nummer, begeleid door groene en rode lampen die de dreigende sfeer versterken. Tremonti legt uit dat het gaat over een bepaald type persoon dat je niet zou willen of moeten zijn, waarna hij met een grommende riff het publiek weer in trance brengt.
Tremonti met Dust in @013. #tremonti @MarkTTremonti pic.twitter.com/jWayj6DM0u
— RiffReport (@RiffReport) February 3, 2025
Zee van telefoonlichtjes
Het absolute emotionele hoogtepunt volgt met Dust, misschien wel de mooiste ballade die hij ooit schreef. De zaal baadt in een zee van telefoonlichtjes, een fraai gezicht. Hier bewijst Tremonti dat hij niet alleen een meester van de riffs is, maar ook een songwriter met een diep gevoel voor melodie en emotie.
Een verrassend eerbetoon
Voor My Last Mistake neemt Tremonti even de tijd om zijn band voor te stellen. Hij benadrukt zijn speciale band met zijn gitarist, die hij dertig jaar geleden ontmoette en die hij liefkozend zijn broer van een andere moeder noemt.
Met Marching in Time blikt hij terug op de pandemie en de periode waarin hij voor de derde keer vader werd. “Don’t let this cold world change you”, zingt hij, een boodschap gericht aan zijn dochter, maar net zo goed aan de fans.
Dan verlaat de band het podium, maar lang duurt het niet voor ze terugkomen voor een encore. Tremonti pakt ineens een andere rol en zet een korte, maar verrassend overtuigende versie neer van I Did It My Way van Frank Sinatra. Bijzonder knap gedaan, en daarmee onderstreept hij nog maar eens zijn status als absolute eindbaas.
Tremonti met Wish You Well in @013. #tremonti @MarkTTremonti pic.twitter.com/Tx9F883hXa
— RiffReport (@RiffReport) February 3, 2025
Eerste moshpit van de avond
Dan, na circa 1,5 uur spelen, explodeert de zaal bij A Dying Machine, een track die direct de eerste echte moshpit van de avond veroorzaakt. Als afsluiter volgt Wish You Well, waarin Tremonti nog één keer alles uit de kast haalt. Overal vliegen plectrums het publiek in, een laatste gebaar van een artiest die zijn fans oprecht waardeert.
Tremonti is in de afgelopen jaren niet alleen een betere gitarist en songwriter geworden, maar ook een sterker zanger. Waar hij ooit alleen backing vocals deed bij Alter Bridge, draagt hij nu vol vertrouwen hele nummers in die band. Dat zelfvertrouwen straalt hij vanavond uit, met een setlist die perfect in balans is.
Een snel weerzien
De lichtshow mag dan wat statisch zijn, met de focus continu op Tremonti, maar dat is duidelijk een bewuste keuze: deze avond draait om de muziek. En die stelt geen moment teleur. Tremonti bewijst opnieuw waarom hij een van de meest consistente en getalenteerde muzikanten in de moderne rock- en metalwereld is. Over een paar jaar mogen we hem hier ongetwijfeld weer verwachten – en terecht.
Tremonti met een scheurende solo in @013. #tremonti @MarkTTremonti pic.twitter.com/HcxGq1PFIM
— RiffReport (@RiffReport) February 3, 2025
Hij staat 13-2 ook nog in een uitverkochte Melkweg…