Jera On Air kronkelde zich afgelopen weekend drie dagen door het Limburgse Ysselsteyn, een festival waar metal-, hardcore- en punkfans hun vingers af kunnen likken. Tussen weilanden en tentdoeken bleven duizenden festivalgangers dansen en headbangen tot ze niet meer konden. RiffReport was er bij en selecteerde deze 10 acts die er écht uitsprongen.

1. Zeal and Ardor

Zeal and Ardor is een van de meest bijzondere bands van het festival en meteen ook het hoogtepunt. De Zwitserse formatie mixt verrassend gospel met black metal en soul, een combinatie die op papier onwerkelijk lijkt maar live subliem werkt. Hun set in de uitpuilende Hawk-tent voelt als een adembenemende reis. Nummers zoals Devil Is Fine, Blood in the River en Götterdämmerung hebben op Jera een hypnotiserende kracht; rauwe vocalen smelten perfect samen met duistere riffs en onverwachte melodieën.

De twee achtergrondzangers en de frontman wisselen hun dynamiek af met een speelse energie die het publiek meeneemt in een stroom van emotie en extase. Het enthousiasme spat er letterlijk vanaf. Wat vooral blijft hangen, is hoe deze band moeiteloos genres combineert tot een eigen wereld, iets dat elke Jera-ganger kan waarderen. Een optreden dat je niet snel vergeet!

2. Paleface Swiss

Paleface Swiss zet de Vulture-tent op zijn kop met een agressie en intensiteit die bijna tastbaar is. De Zwitserse band staat bekend om hun bruut deathcoregeluid, doorspekt met maatschappijkritische teksten. Tijdens Hatred, Suppressing Times en Heaven Shall Burn geven ze alles wat ze hebben: vlammenwerpers, een massa crowdsurfers, en een gigantische wall of death (de grootste van het weekend!) die de tent doet trillen!

Vooral de zanger – blonde kop – laat zich helemaal gaan, met een mix van brullen en grommen die zelfs aan Corey Taylor van Slipknot doet denken. Het is alsof bij elke noot en elke schreeuw de lucht trilt. Dit is een band die op het punt staat groot te worden in Nederland. De energie is ongebreideld, de chaos gecontroleerd, en Jera leeft mee op elke breakdown en scream. Genieten!

3. Turnstile

Turnstile staat met recht in de spotlight als dé nieuwe sensatie binnen de alternatieve rockscene. Hun headlineshow in de grote tent op de allerlaatste dag is een explosie van pure energie. De band versmelt hardcorepunk met elementen van funk, rock en zelfs pop. Elk nummer wordt met een bezielde woede en vrolijkheid gespeeld, wat een enorme aantrekkingskracht heeft op het publiek.

Nummers als Blackout, Mystery en Bomb komen hard aan en worden luidkeels meegezongen. Het is bijzonder om te zien hoe deze band met een frisse, chaotische sound het publiek in extase brengt. Hun performance voelt fris, nieuw en urgent. Op het einde mogen zelfs nog honderden fans het podium op om Jera spectaculair af te sluiten. Turnstile bewijst dat ze klaar zijn voor de grote podia van de toekomst. Wie gaat er mee naar de AFAS Live?

4. Ghost Inside

The Ghost Inside heeft een bijna mythische status binnen de metalcorewereld, vooral na hun zware busongeval. Hun comeback op Jera is geladen met betekenis en kracht. Tracks als Death Grip en Avalanche zetten het thema van doorzettingsvermogen kracht bij met stevige riffs, mooie clean zang en verpletterende screams.

Het publiek voelt de oprechtheid in de teksten en de energie die Ghost Inside uitstraalt. De band speelt bovendien strak en met veel gevoel, en bijna elk nummer wordt opgesierd met metershoge vlammen. Ze moesten behoorlijke schoenen vullen na de legendarische set van Zeal and Ardor, maar ook deze set was puur genieten.

5. Landmvrks

Uit Marseille komt Landmvrks, een band die de Franse metalscorescene stevig op de kaart zet. Hun optreden krijgt halverwege een kleine kink door technische problemen, maar weet ondanks dat de aandacht vast te houden. De stem van de zanger, die soepel schakelt tussen clean en scream, tilt nummers als Creature en Lost in the Wave naar een hoog niveau.

De energie op het hoofdpodium is aanstekelijk en het publiek reageert goed, met moshpits en crowdsurfers. De combinatie van harde metal met melodieuze elementen zorgt voor een spannende balans, waardoor Landmvrks zich duidelijk onderscheidt. Een band om in de gaten te houden!

6. Pendulum

Met Pendulum betreedt het festival een andere wereld: elektronische muziek met een flinke dosis rock en drum ‘n bass. Dit is een podiumshow waar het geluid door je hele lichaam trilt. Nummers als Propane Nightmares en Tarantula zijn mokerslagen die de hoofdtent volledig in beweging brengen.

De show is visueel indrukwekkend met lichtpalen die lijken op vlammenwerpers, wat extra dynamiek geeft aan de muziek. Het is fascinerend om te zien hoe een elektronische act zo’n metalpubliek op de banken krijgt. Pendulum brengt een frisse wind en bewijst dat diversiteit op een festival als Jera on Air werkt.

7. Deafheaven

Deafheaven is het zwarte schaap van het festival, maar hun optreden in de Buzzard is intens en onvergetelijk. Het geluid is een hypnotiserende combinatie van black metal, shoegaze en post-rock. De zanger straalt een bijna ongenaakbare focus uit; zijn blik is hard en vastberaden en gaat door merg en been.

Nummers als Revelator en Dream House zijn een muur van geluid die de ruimte vult en het publiek meesleept. Het hoogtepunt is het ritueel aan het einde waarbij fans het podium bestormen en zich verenigen rondom de frontman. Het voelt als een ontroerende ceremonie die de kracht van muziek nog even extra benadrukt. Indrukwekkend!

8. While She Sleeps

While She Sleeps staat wederom garant voor een energieke en bombastische show. De band brengt vlammenwerpers, rookmachines en een indrukwekkend decor mee. De zanger beweegt zich tussen het publiek, maar blijft dit keer vooral op het podium, waar hij krachtig de nummers inzet.

SYSTEMATIC, You Are We en Silence Speaks zijn live overtuigend en vol power, maar het geluid laat soms te wensen over. Toch voelt de show groots en spannend, en de band bewijst dat ze steeds dichterbij een hoofdrol komen te spelen op festivals als deze.

9. Thrice

Thrice laat zien waarom ze al zo lang een belangrijke naam zijn in de alternatieve rock. Hun show is een gevarieerde trip door stevige riffs, melancholische passages en krachtige teksten. Het voelt alsof je een mix van Seether en Baroness hoort, met songs die tegelijk hard en meeslepend zijn.

Nummers als The Artist in the Ambulance en Black Honey krijgen veel aandacht, en de band speelt met een overtuiging die blijft hangen. Hun optreden voelt volwassen en intens, een fijn contrast met sommige meer brute acts.

10. Nothing More

Nothing More brengt een theatraal en muzikaal veelzijdig optreden. De frontman met zijn geschminkte buikspieren is een opvallend gezicht en voegt een lichte kitsch toe die je moet kunnen waarderen. Muzikaal is het stevig, met pakkende refreinen en een energie die aanstekelijk werkt.

De zanger sluit af met een sprong in het publiek, waar hij op een mini-drumstel trommelt: een knipoog naar hun dynamiek en speelsheid. Ondanks de theatrale insteek blijft de muziek overeind en wordt het een geslaagd optreden.

Overige bands

Polaris

Polaris uit Australië liet een energieke metalcore-set horen met een stevige mix van melodie en brute kracht. De zanger maakte indruk met zijn intense brulstem, maar het ontbrak net aan dat ultieme knaller-nummer om het optreden onvergetelijk te maken. Toch zat de show technisch strak in elkaar. De crowd was actief, met moshpits die de tent in beweging brachten. Nummers als Lucid en Masochist werden luid meegezongen en zorgden voor een goede flow in het optreden.

Guilt Trip

Deze Britse band bracht een explosieve combinatie van hardcore en thrash. Het was chaos, precies zoals het hoort. De zanger daagde het publiek uit en de moshpit werd door het publiek bijna letterlijk gesloopt. Vooral Bloodlust en Prowler zorgden voor ongekende energie-uitbarstingen, met fans die het podium bestormden en weer terug de massa in doken. Guilt Trip is een must-see voor iedereen die houdt van pure agressie en oncontroleerbare energie.

Currents

Currents stond in schril contrast met de zeer matige set van Heaven Shall Burn die daarvoor was. Met ijzersterke riffs en een grommende vocalistische performance zorgden ze voor een meer dan geslaagde show. De moshpits waren wild, en de band kreeg de tent echt mee. Night Terrors en Monsters werden met volle overgave gebracht. Het publiek reageerde enthousiast, en dit optreden bevestigde dat Currents een sterke troef is binnen de hedendaagse metalcore.

Stray From The Path

De Amerikaanse hardcoreband Stray From The Path zette een krachtige en no-nonsense show neer. Ze richtten zich op het brengen van hun muziek en lieten politieke statements dit keer meer op de achtergrond, wat de intensiteit van de muziek ten goede kwam. Met nummers als Goodnight Alt-Right en Outbreak werd het tempo hoog gehouden en de tent flink opgeschud. Hun performance was hard, direct en met een rauwe energie die het publiek volledig mee kreeg. Maar wel voor de laatste keer, want hierna houdt de band er mee op. Vaarwel!

Grandson

Grandson bracht op Jera een interessante mix van rock, rap en elektronische invloeden. Zijn show was energiek en speels, met het publiek dat direct meeging in de ritmes en beats. Hij weet op een unieke manier diverse genres te mengen, wat voor een frisse dynamiek zorgt. Hoogtepunten waren Blood // Water en Despicable, waarbij het publiek helemaal losging. De vele activistische speeches hadden van ons alleen niet gehoeven.

Heaven Shall Burn

Met afstand het meest teleurstellende optreden van het hele weekend was dat van Heaven Shall Burn. Het geluid was simpelweg verschrikkelijk; het klonk alsof dikke modder door een smalle trechter werd geperst: scherp, blikkerig en onaangenaam. De kenmerkende riffs, zoals bijvoorbeeld die van Black Tears, waren nauwelijks te horen, waardoor de tent een tamme en veel te rustige sfeer had.

Bovendien speelde de band zelf slordig en zonder overtuiging. Heaven Shall Burn is nooit uitgegroeid tot een indrukwekkende liveband en het lijkt erop dat dat ook niet gaat veranderen. Hun eerdere show in 013 met Trivium was al ondermaats, maar deze keer wisten ze dat zelfs nog eens te overtreffen, in negatieve zin.

Conclusie

Jera on Air 2025 bewijst wederom waarom het een van de populairste festivals is in Nederland voor liefhebbers van harde muziek. De mix van stijlen, de intense sfeer en de geweldige podia maken het tot een ervaring die je als metal- en hardcorefan niet mag missen. Van de hypnotiserende schoonheid van Zeal and Ardor tot de rauwe energie van Paleface Swiss en Turnstile, het festival biedt voor ieder wat wils. Ook de verrassende elektronische acts zoals Pendulum voegen een interessante laag toe aan het geheel.

Kortom, Jera on Air 2025 was voor ons een muzikale rollercoaster vol hoogtepunten, nieuwe ontdekkingen en onvergetelijke momenten. Op naar volgend jaar!